غرور

 

نردبان این جهان ما و منی است  

       

             عاقبت این نردبان افتادنی است  

  

                         لاجرم آنکس که بالاتر نشست  

  

                                         استخوانش زودتر خواهد شکست  

 

 

                                          

نظرات 3 + ارسال نظر
dariush شنبه 24 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 12:13 ب.ظ http://nasle-sookhteh.blogfa.com.

درود.
این پیچ و پیچت ما رو پیچوند.
از نردبون انداخت پایین.
جای شکرش باقیه که افتادم رو سر کسی دیگه .اون بنده ی خدایی که افتادم سرش بر خلاف من شکست.
این یعنی اینکه این شعر هم نقض شد.
با نسل سوخته منتظر جوانه ها هستم.شما هم جوانه شوید.
بدرود.

خیزران دوشنبه 26 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 04:41 ق.ظ http://kheyzaran.blogsky.com

سلام
شعربسیار جالبی انتخاب کردی
بااحترام

یاران کورش دوشنبه 26 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 02:13 ب.ظ http://ali007alone.blogfa.com/

عید نوروز مبارک پیش ما بیا آریای

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد