این شعر قشنگ از مجتبی کاشانی را عموی عزیزم طی ایملی برای من ارسال کرده است که دیدم خالی از لطف نیست که آن را در وبلاگم بگنجانم .
|
سلام پدر خوبم
امروز باز هم دلم واست پر کشید . باز هم یکی از روزهایی بود که جایت مثل همیشه و همیشه پیش ما خالی بود .
اگه یادت باشه ششم اسفند ماه سال ۱۳۵۶ روزی بود که زندگی جدیدت رو شروع کردی و با یک همسر فداکار ٬ مهربان ٬ وفادار و باوقار پیوند زناشویی رو جشن گرفتی .
وقتی فکر میکنم اون روز مامی چقدر خوشحال بود و امروز چه غمگین از نبودنت .
خیلی دوست داشت که امروز رو با تو بگذرونه اما چه میشه کرد .
دست تقدیر این سرنوشتو واسش رقم زده و هیچ چاره ای جز تسلیم واسمون نمیمونه .
دلش گرفته بود رفت بیرون . اگه بود میگفتم واست بنویسه .
happy annivarsary's day