اسفند

سلام به همه دوستان  

وااااااااااااااااااااااااااای خسته شدم همه چیز ریخته به هم این آخر سالی چه شلوغه اون از محل کار اون از خیابونا و ترافیک اون از مغازه ها و کوچه پس کوچه ها چه خبره انگار قیامت شده بابام میگه اگه مردم این روزا نریزن خیابون واسه خرید انگاری سال نو نمی شه بابا بذارید خریداتونو واسه بعد .......  

اونم از خودم٬ به خدا هزار بار خودمو لعنت میکنم که این رشته رو انتخاب کردم حسابداری هم شد حرفه . مسخره است انبار گردانی ٬ بستن حسابا ٬ حقوق دادن ٬ عیدی دادن و........ صد تا کار دیگه ٬ دیگه دارم قاطی میکنم  

یه فکرایی واسه خودم دارم شاید بعد ۶ سال کار تو این حرفه ببوسمش بذارمش کنار باشه واسه کسایی که حالشو دارن ما نیستیم  

از همین جا به کسایی که میخوان حسابداری رو انتخاب کنن میگم بابا بی خیال برید دکتر شین  بهتره

غرور

نردبان این جهان ما و منی است  

             عاقبت این نردبان افتادنی است  

                         لاجرم آنکس که بالاتر نشست  

                                         استخوانش زودتر خواهد شکست  

                                          

دنیا همه هیچ

بیت زیر رو خیلی دوست دارم مطمئنم هرکسی هم میخونه خوشش میاد  

اکثر اوقات زیر لب زمزمه میکنم بخونید :  

  دنیا همه هیچ کار دنیا همه هیچ  

                  ای هیچ برای هیچ با هیچ مپیچ  

میدونید این شعر واسه چه آدماییه ؟