آنان که از اتفاقات ناگوار زندگی خود چیزی نمی آموزند، وجدان هستی را مجبور می کنند تا آن اتفاقات را تا آنجا که نیاز باشد تکرار کند تا آن چیزی را که آن اتفاق ناگوار میخواهد آموزش دهد یاد گیرند.
آنچه که نفی میکنی تو را شکست میدهد، آنچه که قبول میکنی تو را تغییر میدهد.
همه انسانها با شناخت دنیای تاریک خود احساس بی اصالتی و ساختگی بودن آزار دهنده ای را تجربه می کنند.و شاید این باعث شود با ترس عقب بکشند زیرا انسانها بالفطره تمایل دارند تصویر خوبی که خلق کردند از خود در این سالها خراب نشود خود بینی و تائید طلبی قوه ادراک ما را مختل می کند.همه ما در کنکاش خود با حقایق غم انگیزی روبه رو می شویم اما تا زمانی که توانایی پذیرش خود در پست ترین حالت و نداشته باشیم امکان گرفتن شاخه نور را به دست نخواهیم داشت