ترا من چشم در راهم
ترا من چشم در راهم شباهنگام
که میگیرند در شاخ (تلاجن) سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
ترا من چشم در راهم
شباهنگام ٬ در آندم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند ؛
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به دام سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه ٬ من از یادت نمی کاهم ؛
ترا
من
چشم
در
راه
ه
ه
م
نمی دونم واست پیش اومده یا نه
اینکه کسی رو دوست داشته باشی ولی ندونی که دوست داره یا نه
اونقدر این پا و اون پا کنی که اونو از دست بدی
اون وقت تو حسرت این بمونی که چرا اصلا بهش نگفتی که دوستش داری
شاید این احساس دو طرفه بوده ولی ............................ دیگه نمی شه کاریش کرد .
عشق را دردل نهفتن کار آسانی نبود
راه را بر گریه بستن کار آسانی نبود
بارها این کودک احساس من
زیر باران های اشک من نشست
من تو را آخر نیاوردم بدست
.
.
.
.
.
.