مرور کودکی

مرور کودکیم  همیشه  واسم جالبه . چون هر وقت بهش فکر میکنم کلی میخندم .

میدونید چرا ؟

چون همیشه همه آدما( که مطمئنم  شما هم مستثنی نیستید) یه افکاری تو بچگی هاشون دارن که اصلا شبیه اون چه که در عالم واقعیت وجود داره نیست .

مثلا زمانیکه بچه بودم فکر میکردم که ما انسانها حتما به ترتیب سن میمیریم  . یعنی تصور من این بود که اول بابا بزرگم(خدا رحمتش کنه) ، بعد مامان بزرگم  (خدا نکنه) و بعد .......................

حالا جالبه  هر وقت هم که این فکرها از اتوبان ذهنم رفت و آمد میکرد کلی اشک می ریختم و ناراحت میشدم .

از طرفی فکر میکردم خدایا من چقدر بدبختم که باید مرگ همه عزیزانمو ببینم و زجر بکشم .

خلاصه اینم یکی از سوتی های بچگیم .

البته از این فکرهای جالب زیاد داشتم ولی نمیتونم همشو بگم تا شماها یکیشو رو نکردید .