سلام
پدرم سلام
یاد تو همیشه با منه . خیلی خیلی خیلی دلم واست تنگ شده . امروز از سر مزارت برگشتیم خونه دوتایی ازت گفتیم و اشک ریختیم . از خوبی هات ٬ مهربونی هات ٬ ............ یعنی دیگه نمی تونیم ببینیمت ؟
زندگی یه آرزوی مبهمه مگه نه؟
یه طلوعه ٬ یه غروبه ٬یه غمه ٬ مگه نه؟
سلام پدرم
پدرم ٬ عزیزم
یک ماه از فراقت میگذرد از عمر ۳۳۹ ماهه ام تنها ماهی که به این کندی سپری شد ماهی بود که مجبور به تمکین شدم تا هجرانی جان گداز را تحمل کنم . هر روز غمگین و غمگینتر به موجب از دست دادن کسی که با از دست دادنش بیشتر شناختمش . می دانم که حال ما را می دانی . میدانم که همه تلاشت برای ماندن و ادامه زندگی برای ما بوده . آن همه سختی و مشقت که متحمل شدی همه اش برای این بود که می دانستی وقتی نباشی چه بلایی به سرمان می آید . میدانم که حال مرا میدانی . پدر یادت می آید روزی گفتی که عمر و زندگی دست خداست ؟پدر یادت می آید گفتم : وقتی نباشی زندگی بی معناست ؟ واقعاْ اینگونه شده نمی دانیم چه میکنیم . پدر میدانی هدف مامی از زندگی٬ تو و سلامتی ات بود ؟ امروز بعد ۲ ماه که از اولین پیاده روی برگشت به جای خالی ات نگاهی انداخت و گفت : آه خدای من کجاست عزیز من؟ کجاست انگیزه زندگی ام ؟ کجاست کسی که به عشق او راه می رفتم ؟ به عشق او زندگی میکردم ؟ پدر ٬ پدر ای مهربان کجایی ؟ به خدا هنوز در باورم نمی گنجد . نمی توانم باور کنم . کاش می توانستم یک بار دیگر آن خنده های زیبایت را ببینم . کاش می توانستم یک بار دیگر تا صبح بنشینم و تو را بنگرم . ای وای چه شده ؟ خدایا کمک کن .
سلام پدر عزیزم
خلاصه بعد از ۳ هفته امروز به خانه ای رفتیم که آن را با عشق ساختی اما فرصت کافی برای استفاده از آن را نیافتی . پدر امروز وقتی با مامی در خانه نمار را باز کردیم وای اگر بدانی که چه احساس غربت کردیم . ساعتها های های گریستیم و خاطرات تو را بازگو کردیم . چقدر دلم گرفته بود .
آخرین باری که به آن خانه رفته بودیم ۱۳ خرداد سال ۸۷ بود چقدر در همان ۳ روز خاطره به جا گذاشتی هر چه میگفتیم تمام شدنی نبود .
جامه هایت را بوییدم ٬ عکس هایت را که در معرض دید گذاشته بودی دیدم . پدر چه عکس های زیبایی بود همه در طبیعت نمار در کنار آبشار ٬ کوهها ٬ سبزه ها و .......
عزیزم رفتن به آن خانه آسان نیست . واقعا امروز سخت گذشت .....
نمی توان همه احساسها را به راحتی به زبان آورد .
همیشه به یادتم
لیلا